zewsząd chlipie... z nosa, z nieba...

Iwo choruje od Niedzieli.
 Także w życie wszedł awaryjny plan B, który zakłada, że w takiej sytuacji jestem z nim przez cały dzień a co za tym idzie Michał został dzisiaj odwołany.
 Jesteśmy uziemieni w domu więc nie przeszkadza nam, że właśnie niebo nad Mokotowem zaniosło  się ciemną chmurą i zaczął padać deszcz... Nawet w oddali słychać pojedyncze grzmoty.
Taka cisza w około, Iwo śpi, koty śpią, ciemno, mokro... Atmosfera w sam raz na bloga :)

Odsłona trzecia - Iwo

Iwem zajmuję się najczęściej, bo przeważnie 5 razy w tygodniu.

Przeważnie odbieram go z przedszkola i razem spędzamy czas do powrotu rodziców. Zdarza się, że zajmuję się nim przez cały dzień a nawet kilka dni z rzędu.

Jest wesołym i mądrym 3 latkiem.
Z każdym dniem nabieram do Niego coraz większego zaufania. Już wiem, że pomimo czasem nieokiełznanej ruchliwości jest posłusznym i karnym dzieckiem.
Mam nadzieję, że polubił mnie tak samo jak ja Jego :)

Zadaje mnóstwo pytań i nie sposób się przy Nim nudzić. Ma 100 pomysłów na minutę. Część z nich wspólnie realizujemy.

  Zabawy na palcach zabaw to jest to, co Iwo uwielbia. Wszelkie drabinki, tunele, karuzele... ale nie pogardzi też piaskownicą.

Sprawia mu przyjemność wspólne czytanie bajek, wyścigi samochodami i inne szaleństwa jakim się oddajemy.

 Z kubkiem i piciem prawie się nie rozstaje, nie to, co z jedzeniem ;)

Jest też posiadaczem dwóch uroczych kotów (ku mojej ogromnej radości)

Gizmo:

Lala:

Śmierć - trudny temat...

Rozmowa o śmierci jest ciężka, tym bardziej, kiedy trzeba wytłumaczyć dziecku czym jest i dlaczego przychodzi...
W obliczu dzisiejszej tragedii stanęłam przed tym trudnym zadaniem. Jak wytłumaczyć trzyletniemu malcowi, co to znaczy umrzeć i dlaczego ludzie umierają, mając także na względzie poglądy i wierzenia rodziców podopiecznego, które nie koniecznie są zbieżne z moim światopoglądem...

Nie pomijajmy tego trudnego tematu milczeniem... Dzieci obserwują, słyszą i w ich małych główkach mnożą się znaki zapytania. Trzeba rozmawiać z Nimi również o tych przykrych sprawach, o emocjach jakie towarzyszą śmierci o łzach i o smutku...
Uczmy Ich odchodzenia, rozstań. Będzie im lżej w dorosłym życiu.

Odsłona druga - Michał

Michałem zajmuję się średnio dwa, trzy razy w tygodniu.

 Jest uroczym 7 miesięcznym dzieckiem. Bardzo delikatnej urody, subtelny w gestach, póki co drobnej budowy ciała.

Jego świat jest bardzo zorientowany na mamę ale wyraźnie mnie polubił i akceptuje moją obecność.
Radosny i bardzo miły chłopczyk mimo, że zmaga się ostatnio z intensywnym ząbkowaniem, co czasem psuje mu humor.

 Od niedawna odkrywa uroki świata z pozycji spacerówki, bo z gondolki mało było widać :)

Jednak nasze wspólne spacery przeważnie kończą się drzemką.

Jest smakoszem wszelkiego jedzenia i aktualnie uczy się pić z niekapka.

Sporo gaworzy a ulubione odgłosy to bbbbbrrrrrrrrrrrrr, jakby naśladował jadące auto.

Odsłona pierwsza - Albert

Do Alberta chodzę dwa razy w tygodniu.

 Jest już 14 miesięczniakiem. Sam chodzi, sam próbuje jeść i "rozgadał" się na maxa :)
Pokazuje też różki, kiedy wychodzi z niego mały uparciuszek.

Jest bardzo ciekawy świata.
Ulubione zajęcie to pchanie wózka, ganianie gołębi, otwieranie szafek i majstrowanie przy pralce.

Ulubiona zabawka to cymbałki, piłka, bączek i wszystko to, co nie powinno wpaść w Jego rączki.

Odkrywa też uroki placów zabaw :)

Chętnie bawi się w towarzystwie innych dzieci, chociaż na razie zadowala się tylko ich obecnością.

Zajęta na maxa :)

Ostatnio tyle się dzieje, że nie mam czasu nic pisać a dodatkowo przez ostatni tydzień miałam awarię laptopa i dopiero dzisiaj została usunięta przez miłego Pana z serwisu Dell :) Także obiecuję na dniach napisać coś ciekawego o moich nowych urwiskach. Mam już zdjęcia także będzie dokumentacja w pełni :)

Cieplutko Was wszystkich pozdrawiam :)